قسمت بیست و ششم آموزش C – اشاره گر و آرایه

در زبان C بین آرایه ها و اشاره گرها ارتباط نزدیکی وجود دارد اشاره گرها حاوی یک آدرس و اسم آرایه نیز یک آدرس است. اسم آرایه آدرس اولیه عنصر آرایه را مشخص می کند . بعبارت دیگر اسم آرایه آدرس اولین محلی را که عناصر آرایه از آنجا به بعد در حافظه قرار می گیرند در خود نگهداری می کند .

بعنوان مثال اگر آرایه ای بصورت [table[8 تعریف کرده باشیم و اولین عنصر آرایه در محل ۴۰۰ حافظه قرار داشته باشد و اشاره گری بنام ptr بصورت زیر تعریف کرده باشیم :

int *ptr;

دستور ptr = & [table[0 آدرس شروع آرایه یعنی ۴۰۰ را در اشاره گر ptr قرار می دهد ( این دستور معادل دستور ;ptr = tanble است ) و دستور t = * ptr محتویات اولین محل آرایه ( اولین عنصر آرایه ) یعنی ( [table[0 ) را در متغیر t قرار داده دستور ۰ = ptr* محتویات اولین محل آرایه table را برابر با صفر قرار می دهد . با مطالبی که تاکنون گفته شد برای دسترسی به عناصر آرایه علاوه بر اندیس ، از اشاره گرها نیز می توان استفاده کرد :

آدرس آرایه را در اشاره گر ptr قرار می دهد ;ptr = tanble

به دومین عنصر آرایه اشاره می کند (table[1]); (َptr+ 1) * به i+1 امین عنصر آرایه اشاره می کند ;(ptr+i) *

حال با یک مثال توضیحات بالا را تکمیل می کنیم .

مثال : برنامه ای که ۵ مقدار را از ورودی خوانده و در آرایه ای قرار می دهد . سپس آنها را از آخرین مقدار به اولین مقدار به خروجی منتقل می کند .

#include <stdio.h>
#include <conio.h>
void main()
{
int arr[5],i;
printf("\n enter five value:");
for(i=0 ; i<5 ; i++)
scanf("%d",&arr[i]);
printf("\n the reverse output is:");
for(i=4 ; i>=0 ; i--)
printf("%4d",*(arr+i));
getch();
}

نمونه ای از خروجی برنامه مثال بالا :

enter five value : 10 20 30 40 50
the reverse output is : 50 40 30 20